Ο Οικουμενικός Πατριαρχής Αθηναγόρας και ο Ρωμαίος Ποντίφηκας Παύλος ΣΤ'

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας με τον Επίσκοπο Ρώμης Παύλο VI

Δύο προσωπικότητες που σφράγισαν το οικουμενικό άνοιγμα και έθεσαν τις βάσεις για την έναρξη του επίσημου θεολογικού  διαλόγου μεταξύ των δύο εκκλησιών μέσα από την αμοιβαία άρση των αναθεμάτων που πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα σε Ρώμη και Κωνσταντινούπολη στις 7 Δεκεμβρίου του 1965, ενώ ένα χρόνο πριν είχε προηγηθεί η συνάντηση των δύο ανδρών στα Ιεροσόλυμα.

Λέγεται ότι η διακριτικότητα και η ανεκτικότητα είναι σπάνιες αρετές μέσα στους εκκλησιαστικούς φορείς. Η αμοιβαία κατανόηση των πραγμάτων παρέχει τη βάση για την κοινή ανεκτικότητα  σε θέματα δύσκαμπτα. Επίσης,  η ενότητα απαιτεί ευρύχωρη ανοχή, σύνεση και ειρηνική διάθεση, ενώ από την άλλη μεριά εύκολα διασπάται εξαιτίας της άγνοιας, της αντιζηλείας και της μισαλλοδοξίας σε στιγμές έντασης και πόλωσης. 

Η εκκλησιαστική συνύπαρξη με τον έτερο και τον διαφορετικό είναι το κρίσιμο σημείο της συσταύρωσης και της συνανάστασης. Καίριο ρόλο στη διαδικασία αυτή διαδραματίζει η αυτοκριτική, πριν το πέρασμα στον διάλογο αυτόν καθ' αυτόν. Είναι αναγκαίο να αναζητούμε και να συγκροτούμε την αυτοσυνειδησία μας όχι μέσα από τις όποιες διαφορές έχουμε, αλλά μέσα από εκείνα τα στοιχεία τα οποία θεραπεύουν μία σχέση τραυματισμένη. Ωστόσο, είναι απαραίτητο ν' αναζητούμε τις πρωτογενείς αιτίες των διαφορών που υφίστανται, και όχι να κρίνουμε την όλη κατάσταση βάσει των ήδη διαμορφωμένων καταστάσεων, που έχουν επέλθει σε μορφή εκκλησιαστικής αγκύλωσης.